Selamat Pagi/Siang/Sore (oftewel: goedemorgen/middag/avond)!

De afgelopen weken heb ik niet alleen nieuwe avonturen meegemaakt in Perth, maar zijn Fenne en ik ook een weekendje naar Bali gegaan. Ik weet het, het klinkt erg decadent een "weekendje Bali". Het is ook wel erg luxe om voor zo'n 300 dollar naar Bali te vliegen (in 3 uur!) en te verblijven. Maar eerst even over andere, in vergelijking met dit avontuur, normale gebeurtenissen.

Fenne en ik hadden namelijk Perth nu wel gezien. We zijn echte inwoners van de stad geworden en ik vind het dan ook leuk om anderen (Carlijn! Lisanne! Job!) de leukste plekjes van Perth te laten zien. Helaas blijven er niet veel nieuwe plekjes voor mezelf over. Samen met Fenne plan ik ieder weekend iets leuks. Australian Football, middagje strand, samen koken voor de hele fam, Divorce marathon.. en kletsen en spelletjes doen met andere coole dutchies. Daarnaast kwam Job nog voor een weekje langs en bracht hij weer een nieuwe energie in huis. Nelke en Nick mochten hem graag en Pete liep met hem weg. Ik was bijna bang voor mijn eigen baan…

Toen Nelke en Nick vroegen of ik een weekendje meeging naar het zuiden twijfelde geen seconde. Dit was voor mij de ideale mogelijkheid om nog meer van Australië te zien en om gezellige tijd door te brengen met de familie (voor zover dat nu nog kan). Dus op vrijdag middag vertrokken we naar Wandering, een klein dorpje vlakbij Boddington. Na ongeveer 1,5 uur rijden arriveerden we op de winery "Hotham" waar wij een appartementje hadden boven de bistro en wijnkelder. Het was een prachtige locatie midden in de natuur. Een klein minpuntje: het was ook het koudste gedeelte van heel Western Australia. En dat hebben we gemerkt! We hadden ons elektrische deken en houtkacheltje wel nodig deze drie dagen. Op vrijdagavond zijn we de kou getrotseerd en zijn we naar Barna Mia gegaan. Een stuk afgesloten bos waar veel nachtdieren zijn. Dit bos wordt beheerd door speciale boswachters die ervoor zorgen dat de dieren niet uitsterven. Het was heel bijzonder om deze dieren in hun eigen omgeving te zien. Deze avond hebben we Bilby's, Boodies, Woylies en Wallaby's gezien. En niet te vergeten: door vrijwel geen lichtvervuiling was de lucht prachtig mooi met alle sterren.

Op zaterdag hebben we de buurt verkend en zijn we een halfuur verderop gereden naar Boddington. Daar was een heel mooi stuk natuur met onverwachts wildwater. Bij het tankstation raakte Nick in gesprek met de eigenaar van het station die ook aan rally racing doet. Zo kwamen we erachter dat er die dag erop een grote rally race was in het dorp. Natuurlijk zijn we daar wezen kijken. Pete vond het geweldig!

Eenmaal weer thuis had ik een makkelijk weekje. Door ons lange weekend weg hoefde ik alleen dinsdag, woensdag en donderdag te werken. Waarna Fenne en ik donderdagavond met een welkomstcocktail in Bali stonden. Toen we uit het vliegtuig stapten werden we al verwelkomt door de benauwdheid. Maar ik moet zeggen dat ik dat stiekem op dat moment fijner vond dan de kou en regen in Perth. Vanaf het moment dat we aankwamen op het vliegveld had ik al het idee dat we in een andere wereld waren. Veel palmbomen, beelden, wierrook en kleurige planten op het vliegveld en in de straten. De dag erop kon ik alles in het licht zien. En dat was nóg indrukwekkender.

's Morgens vroeg stonden we op tijd op om het beste uit onze tijd te halen. We hadden tenslotte maar twee volle dagen in Bali. Als echte Ozzie toeristen (er waren enorm veel Ozzies in Bali) zijn we gaan ontbijten op het strand. Een echte toeristische ervaring. Voetjes omhoog, zand, palmbomen, zon en benauwdheid. Dankzij zon en benauwdheid hadden we na een paar kilometer lopen over het strand wel weer gezien. Echter, waren we opzoek naar de Chinese tempel in Kuta. Maar die slimme Balinezen hebben geen straatnamen op bordjes, dus je zoekt je een ongeluk. Na twee pogingen om uitleg te vragen, hebben we het opgegeven en zijn we met de taxi naar de tempel gebracht. Deze taxi chauffeur was gelukkig wel heel aardig en legde ons alles uit over de geloven in Bali/Indonesië (wel in gebrekkig Engels, dus het was soms even puzzelen). Hij bleek zelf een Boeddhist en vroeg of ik dat ook was.. ;) Eenmaal aangekomen bij de tempel stond ons een prachtig gekleurd gebouw te wachten. Deze tempel was heel anders dan de andere (Boeddhistische, Hindoeïstische en Islamitische) tempels die onze chauffeur onderweg aanwees. We waren de enige blanken (toeristen) en dat voelde een beetje vreemd. We werden dan ook uitvoerig bekeken.

Na dit bezoek aan de tempel hebben we nog wat rondgedwaald in die straat. In de hoop dat we zelf konden teruglopen. We kwamen tot de conclusie dat we beter een taxi terug konden pakken naar het hotel. De hitte deed ons ernstig verlangen naar het zwembad onder ons balkon dat er 's morgens al verleidelijk uit zag. Na een beetje bijkomen, shoppen bij de kraampjes, een cocktail en avondeten zijn we naar dé club van Kuta geweest. De Skygarden. De weg erheen was nog een heel avontuur. Onze vriendelijke vriend de taxi chauffeur vroeg veel te veel geld voor een ritje naar Kuta. Wij waren dan ook niet van plan hem 100.000 rupiah's (zo'n 10 dollar) te geven. Fenne drukte hem snel de helft in zijn hand en we zijn snel de taxi uitgesneld. We knepen even met onze billen toen de taxi bleef staan voor een paar minuten, maar toen moest hij toch echt weer verder in de drukke straat. Na een tof avondje uit bleek vriendelijke vriend taxi chauffeur 2 ook niet zo vriendelijk. We kwamen ongeveer in dezelfde situatie alleen vroeg deze meneer 50.000 ruphia's meer. We durfden na onze eerdere ervaring en omdat deze meneer echt niet zo vriendelijk was, niet meer ons trucje uit te halen. Dus hebben we een compromis gesloten en zijn we netjes afgezet bij ons hotel.

Zaterdag, onze tweede en tevens laatste volle dag in Bali, begon iets later. Ik was mijn bed niet uit te branden, dus zaten we vrij laat aan het ontbijt. Op de planning stond vandaag gelukkig niet zoveel. Namelijk: shoppen in Seminyak. Volgens de Lonely Planet al een van de beste redenen om naar Bali te komen! Dat beloofde dus veel, dachten we. Helaas, we zijn niet bijzonder goed geslaagd in Seminyak, maar we hebben wel weer wat cultuur kunnen snuiven. Want die cultuur is heel bijzonder. Op straat zie je voornamelijk mannen die je van alles proberen te verkopen. Shirts, tassen, zonnebrillen, ga zo maar door. Maar ook petrol in oude vodka flessen en kranten in de ochtend. De vrouwen die je op straat ziet proberen je vaak een massage aan te smeren. Het is heel bijzonder om dit alles mee te maken, maar na een aantal uur slenteren in de brandende zon hadden wij het een beetje gehad. Wij legden weer al onze hoop in de handen van de taxi chauffeur om terug naar het hotel te komen. Deze meneer dacht te weten waar ons hotel was. Niet dus. Hij reedt er zo langs en wij hadden het niet door. Een paar minuten later gaf hij mij zijn telefoon of ik zijn vriend even kon uitleggen waar ons hotel nu precies was. Dat vonden wij niet tof, dus zijn we uitgestapt en naar een andere chauffeur gegaan. Voordat we instapten hebben we goed gevraagd of hij wist waar het hotel in Legian was en dat wist hij gelukkig. Met een gerust hart dachten we in te stappen. Totdat hij tijdens het rijden moeilijk begon te doen over het geld en de deuren op slot deed. Na flink onderhandelingen zijn we veilig en wel aangekomen bij het hotel en zijn we er goed vanaf gekomen. Na weer een indrukwekkende dag hebben we afgekoeld bij het zwembad, een drankje gedaan op het strand en lekker gegeten. Daarna was onze energie helaas op en zijn we op tijd naar bed gegaan.

De volgende dag was het alweer tijd om te gaan. Spullen pakken, nog een keer ontbijten op het strand en met de shuttle bus naar het vliegveld. Het was kort, eigenlijk iets té kort, maar we hebben veel indrukken opgedaan. Dit is zeker een tripje die mij voor altijd bij blijft! Graag zou ik nog eens terug willen naar Bali, of misschien wel Lombok dat een stuk minder toeristisch is, om andere dingen te ontdekken zoals de kleine eilandjes en rijstvelden. Voor nu was het een heerlijk weekendje vol gezelligheid en avonturen!

En dan nu weer in Perth. De regen en kou kan ik nu iets beter handelen en het is ook weer fijn om te werken. In mijn laatste weken staan er leuke dingen op de planning om naar uit te kijken. Zo komt vandaag Sylvana aan in Perth, ga ik zaterdag een dagje vrijwilligerswerk doen bij Catch Music in de stad en duurt het nog maar vier weken voordat mijn moeder er is (!!). Daarbij horen ook minder leuke dingen. Fenne vertrekt alweer over twee weken uit Perth om te gaan reizen en ik moet familie Lorenz alweer bijna gedag zeggen. Vandaar dat ik nu van ieder moment zal gaan genieten en zoveel mogelijk uit mijn tijd hier haal! Want Perth.. ik ga je missen.

Foto's van afgelopen weken zijn HIER te vinden

Foto's van Bali zijn HIER te vinden