Terwijl de dagen, weken en maanden verstrijken vergeet ik af en toe mijn blog bij te werken. Ondertussen zit ik namelijk al op 1/3e van mijn Australië avontuur. Pete is sinds deze maandag voor het eerst naar school gegaan (kindy) en is heel excited! Op zijn eerste schooldag ging ik samen met Nelke en hem mee en werd ik tot driemaal toe aangezien als juf, haha. Helaas moest ik om 8:50 gewoon weer naar huis en mocht ik niet blijven. En dan duurt een dag opeens lang. Van 9:00 tot ongeveer 15:00 moet ik mezelf zien te vermaken. Gelukkig heeft Nelke wel wat leuke klusjes voor me op een rijtje gezet die ik in mijn uren kan doen. Naast huishoudelijke taken , koken en de lunchbox voor Pete klaar maken (leuk!) ga ik in huis verven en kan ik Nelke helpen met een website. Zij gaat namelijk in deze weken (naast haar werk) een website opzetten om professionals te coachen. Eén plus één is twee: dat is precies wat ik heb gehad tijdens mijn minor! Ik heb al wat tips mogen geven en dankzij mijn achtergrond als amateur website bouwer, ga ik Nelke helpen om haar website op te starten.

Twee weekenden geleden zijn Nick, Nelke en Pete een weekendje gaan kamperen. Dat betekende dus: home alone. Gelukkig niet helemaal alleen, want Lotte en Fenne hielden mij gezelschap. Wat een dagje strand zou worden, werd een middag in de jacuzzi bij mij thuis (ook niet verkeerd) want het leek ons geen slim plan om met onweer op het strand te zitten. 's Avonds maakten we ons klaar voor een avondje uit in Frementle. Freo (bijnaam voor Frementle) staat onder de Ozzies ook wel bekend als dé plek met de leukste clubs en barretjes. Nou… die hebben wij dus niet gevonden. Het viel stiekem best tegen, maar omdat we ons niet lieten kennen zijn we bar/club wezen hoppen en waren we uiteindelijk toch pas om 03:30 thuis. Na een sleepover bij mij hebben we die zondag letterlijk niks gedaan en vloog het weekend toch weer zo om. Toen Nick, Nelke en Pete die avond thuis kwamen van het kamperen, waren ze zó enthousiast dat ze gelijk een nieuw kampeeruitje planden voor dat weekend erop. Dan zou ik wel meegaan, want ik was stiekem wel aangestoken door hun enthousiasme. Maar helaas… in dat weekend heeft het alleen maar geregend en zijn we thuis gebleven.

Dinsdag 26 januari was het Australia Day! Een officiële vrije dag voor alle Australiërs om het ontstaan van hun land te vieren. Ik persoonlijk had het idee dat het een soort van Koningsdag zou worden. Iedereen verkleed in het blauw (Australische vlag) of geel en groen. Maar het tegendeel werd bewezen. Maar enkele Australiërs liepen er nationalistisch bij. De stad was vrijwel uitgestorven en iedereen zat in de parken langs de Swan River. Want daar zou 's avonds een halfuur lang vuurwerk te zien zijn. Natuurlijk deden wij (Lotte, Fenne en ik) hier ook aan mee, inclusief subtiele Australische versieringen. Uiteindelijk hebben we 5 uur lang op een kleed langs de rivier gezeten en gewacht op het vuurwerk. En dat was het waard. Wat een ontzettend mooi vuurwerk! Dit had ik stiekem wel gemist tijdens oud en nieuw.

De dag erna was weer een gewone (werk)dag en ben ik samen met Pete naar het museum geweest. De musea in Perth zijn vrijwel geheel gratis. Alleen voor sommige exposities moet je extra betalen. Maar dat is voor een (bijna) vierjarige geen probleem want die houdt het toch geen uren uit in een museum. Zo zijn wij dus naar het Western Australia Museum geweest waar Pete helemaal onder de indruk was van de dinosaurussen en de speeltuin.

Sinds er weer meer ritme in ons werk als au pair is gekomen (in ieder geval bij mij) willen we met z'n drieën (Lotte, Fenne en ik) meer uitjes plannen. Zo staat er van 18 t/m 21 maart (ja, tijdens mijn verjaardag!!!) een roadtrip op de planning naar Albany langs de kust via de Margeret River, natuurparken en heel veel andere stadjes. Onwijs veel zin in! Daarnaast heb ik mezelf voorgenomen (noem het een goed voornemen) om minstens één keer in de twee weken naar het strand te gaan. Want eigenlijk doe ik dat dus veels te weinig. Zonde van mijn tijd hier in Australië! Ook staat nu de datum vast dat mijn moeder de lange reis maakt down under. Vanaf 12 juli gaan we samen in 34 dagen een ander deel van Australië ontdekken. Na vijf dagen hier in Perth zullen we een binnenlandse vlucht naar Cairns maken en vanaf daar met de auto naar beneden reizen tot we in Brisbane zijn aangekomen. Het liefste had ik mams ook Melbourne laten zien, maar dat is toch echt wel koud in juli/augustus. Zelf zal ik nog wel naar Melbourne gaan aangezien mijn vliegtuig (al geboekt in Nederland) op 1 september vertrekt vanaf Melbourne. Dit betekent dat ik vanaf 13 augustus, wanneer mijn moeder weer naar Nederland gaat, nog 2,5 week zelf zal gaan reizen. Tasmanië staat hoog op mijn lijstje. Maar… zo ver is het nog lang niet! Ik ga eerst eens volop genieten van mijn tijd in Perth!

Wist je dat?
* Ik een aantal keer de vraag heb gehad of au pair zijn voor een enigst kind niet saai is? Ik zal je vertellen, met Pete is niks saai. Hooguit een beetje eentonig (dankzij de auto's, treinen en vliegtuigen), maar ik ben altijd wel in de weer omdat Pete altijd samen wil spelen. Nu nog de truc om hem te leren dat dit niet altijd kan..
*Die Ozzie boys echt heel vreemd zijn? Zo werden we tijdens ons avondje uit in Freo aangesproken met: "Do you have drugs?" … "You dance like you've got drugs." We mogen dan wel Nederlanders zijn, maar hee hallo!
*Au pair zijn best een gevaarlijke baan is? Vorige week maandag tijdens zwemmen met Pete, gooide hij per ongeluk met een brandweerman.. en die landde tegen mijn lip. Auwts.. Ik heb dus een paar dagen met een gratis botox en een flinke snee in mijn bovenlip rondgelopen. Gelukkig is er nu niks meer van te zien.
*Ik sinds twee weken op zangles zit? Ik miste het om iets te doen met muziek, dus heb ik de stoute schoenen aangetrokken. Het is erg leuk (en natuurlijk nuttig)! Daarnaast heeft mijn zangcoach me uitgenodigd om mee te doen met jamsessies waarbij ik ook andere muzikanten zal ontmoeten. Ik ben benieuwd!