Of anders gezegd: een kerst zonder kerstgevoel, maar wel ziekte gevoel. Daarover later meer.

Eerst een poosje terug in de tijd! Vorig weekend ben ik na een etentje met Fenne en Lotte, met Fenne naar Spectre op de rooftop cinema geweest. Onze tweede poging was geslaagd. Van te voren kaartjes kopen loont

Vervolgens stonden de komende dagen in het teken van de laatste kerstinkopen doen en het diner voorbereiden voor eerste kerstdag. Tussendoor ben ik nog 'even' in 39°C naar Swanbourne gefietst en een duik genomen. Wat een paradijs! Ik besefte op dat moment echt dat ik onwijs geluk heb om hier te zijn en dit alles mee mag maken.

Helaas moest ik de dag erna afkicken van dit gevoel. Ik had last van hoofdpijn, duizelig, benauwdheid en hoesten. Klinkt niet best.. Zeker niet aangezien Pete een aantal dagen daarvoor net van zijn longontsteking af was. Daarnaast is er ook nog een zieke kat in huis waarvan we nog steeds niet weten wat dat arme beestje heeft. Maar ik maakte me in eerste instantie geen zorgen. Meestal gaan dit soort klachten snel weer over. Maar dat deden ze niet. Dus vandaar een zieke kerst

Eerste kerstdag heb ik voornamelijk op mijn bed gelegen. Mijn favoriete serie is nu ook weer een half seizoen verder. Eerste kerstdag stond in teken van gezelligheid, eten en drinken. Vrienden van de familie kwamen langs met de kids en we hebben een heerlijk early diner gehad (met als hoogte punt Nick's smoked salmon)! 's Avonds lag ik alweer vroeg op één oor in de hoop op te knappen maar ook omdat er een road trip gepland stond de volgende dag.

Deze roadtrip bracht ons naar het Noorden van West-Australië. Onze eerste stop was in Lancelin om te sand boarden. Dit was ontzettend gaaf! Maar ook erg zwaar om die sand dunes op te klimmen. Zeker met mijn benauwdheid. Maar: once in a lifetime chance! Dus hijgend en puffend bovenop de sand dunes en hard naar beneden roetsjen! Na deze stop zijn we naar de Pinnacles gereden. We konden met de jeep door dit woestijnlandschap rijden en hebben onderweg wat foto's gemaakt. Het is leuk om een keer gezien te hebben, maar ik ben blij dat we nog andere dingen op de planning hadden staan deze dag

We waren allemaal erg moe en gebroken dankzij het weer en deze roadtrip, maar op de terugweg hebben we nog een stop gemaakt bij een heel mooi strand en een natuurpark. In dit natuurpark waren (wilde) kangaroos en koala's. Deze keer heb ik ze nog dichterbij gezien dan tijdens de great ocean road.

De dagen na kerst waren rustige dagen. Alhoewel, voor zover het rustig kan zijn in huize Lorenz. Boodschappen moeten gedaan worden, even een duik nemen met zo'n allen in de zee, plots met Pete naar het ziekenhuis omdat hij weer symptomen van longontsteking vertoont, enzovoorts. Ik verveel me dus geen moment! Net zoals gisteren: spontaan kwamen Louis en ik op het idee om 's morgens vroeg (want het zou een snikhete dag worden) naar Kings park te lopen en weer terug. Zo spontaan als het idee was, zo lang bleef Louis op zijn bed liggen dus gingen we om 9:00 weg toen het zonnetje al aardig brandde. Gelukkig hebben we heelhuids het park gehaald, maar na wat foto's en een kopje koffie zijn we terug gegaan naar huis (met de trein

).

Zelf zat ik te twijfelen om naar de dokter te gaan, want ik had nog steeds heel veel last van hoesten en benauwdheid. Het ging maar niet weg. Dus ik heb netjes na kerst en de public holidays gewacht en ben vanmiddag naar de dokter geweest. Big relief! Geen longontsteking of iets dergelijks, wel een lichte vorm van (tijdelijke) astma. De dokter had zo'n medelijden met me (denk ik) dat ik gratis medicijnen heb gekregen. Ik mag nu voor een poosje tweemaal per dag puffen. Let's hope it will work!

Want dan ben ik met NYE weer beter. En dat zou heel fijn zijn, want er staat wat leuks op te planning. Samen met Lotte gaan we de avond op z'n Hollands inluiden met pannenkoeken en maken we de avond compleet met champagne, vuurwerk en muziek in Northbrigde.
2016: the best is yet to come.